LXII. ROMVLO
[1] Tu quidem paterna adfectione pignus commune commendas, sed illi efficacius studia et amorem bonorum probabilis uita conciliat. Habes iuuenem cuius debeas fruge gaudere, etsi scio patres auaros esse uoti nec ulla filiorum bona putare esse perfecta desiderio et cupiditate potiore. Forte lactari animum tuum iudicas dulci potius nuntio quam fideli, <sed credo> confore, cum tibi eius reditum fauor diuinus adnuerit, ut in illius meritis deprehendas mei testimonii ueritatem. Vale.