previous next

XXVII. ALEXANDRO

[1] Silentium circa te meum nullo iure culpabis, si tuum cogites, et fortasse iustius tibi huius rei subeunda est uerecundia, qui ob rem <familiarem> Romam saepe litteras mittens amicitiae circa nos munia praeteristi. Meos autem sola ferarum emptio Aquileiam compulit praeterire. Nec tantum suscensionis meretur unius occasionis obliuio, quantum laudabilitas tua inter adsiduos commeatus tuorum ex contemptu mei contraxit inuidiae. Sed sit uenia utrique nostrum, quamquam inparis neglegentiae. Posthac et ipse omissum munus instaura et nobis rescribendi per eosdem copiam praesta; difficilis est enim mihi hinc pergentium conquisitio. Denuo stili cessabit officium, nisi familiares <tui> nostra ad te redituri susceperint. Vale.


previous next