X. LEPORIO

[1] Fortunae telo grauiter sauciatus nunc primum epistulae maesta uerba committo. Neque enim diu ab officio debui temperare, cum tanti uulneris dolor nulla temporis diuturnitate possit aboleri. Salutato igitur te simul amicissimum meum Siluanum diligentiae tuae promptus commendator insinuo. Qui refouendi patrimonii mei gratia laboriosam peregrinandi necessitatem recepit eoque dignior est boni cuiusque suffragio. [2] Nullis edictis designationem personarum uidemus expressam, sed principalibus et tabulariis liberum est alios a dispendio uindicare, aliis indebitum munus inponere. Vnde quaeso ut hanc partem et nostrae utilitatis et tuae laudis consideratione discutias. Postulant enim capitulani taxationem tironis ab hominibus meis nulla super hoc publicae ualiditatis monumenta promentes. Vnde mihi non iniusta suspicio est quod in excusationem sui aut suorum nostros quoque homines falsa adscriptione subdiderint. Et ideo dignum est ut prouincialibus uel edicto uel subscriptione tua instructio plena pandatur, ne tabulariorum et curialium uaga et libera exactio quaestum praestet licentiae. Vale.