XIV. SYMMACHVS CAECILIANO ET PROBIANO

[1] Abundo laetitia, postquam ualere uos didici nostraeque amicitiae inter negotiorum dura meminisse. Sed quando fiet ut solaciis litterarum damna abstinentiae sarciantur? Ego autem uos praetoris mei fascibus primos interesse uoluissem festisque communibus decus facere; sed feram necesse est anteferri mihi causam senatus. Quare in superioribus uerbis desiderii magis contestatio est quam querella discidii. Praestabit caelestium fauor ut mandatis patriae absoluti iter felix ad ludorum nostrorum sollemne relegatis. Vale.