AD LONGINIANVM

XCIII. SYMMACHVS LONGINIANO

[1] Amico animo gaudia nostra participas et integratum Flauiani filii mei honorem stili gratulatione prosequeris. Dignus es cui laeta semper eueniant. Hanc autem dignationis tuae benignitatem scio ex illius instituto uenire, qui praestitit. Laudabiliter igitur magisterium sequeris optimae uoluntatis. Tene, quaeso, ut facis, constantiam rerum bonarum: illum imitare, nos dilige. Vale.

XCIV. SYMMACHVS LONGINIANO

[1] Honor militiae uestrae dandis beneficiis enitescit. Cum igitur te meritorum ratio summis proximum faciat, famae et gratiae decus benignitate conquire. Nec procul abest, de quo huiusmodi fructum capessas. Iuuandum enim tibi filium meum Desiderium litterae meae ingerunt, uirum praeter Fortunam cunctis rebus ornatum, quas sibi potest hominum cura praestare. Sed illa quoque cum eo in gratiam, si faueris, reuertetur. Restat ut uelis quod pro loci ac meriti tui uiribus potes: facile inclinatum amici nostri negotium depulsa lite sanabis. Vale.

XCV. SYMMACHVS LONGINIANO

[1] Amplecti amicitias domini et filii mei Flauiani ante dignatus es, sed nunc tempus datur, ut illi documenta uerae familiaritatis exhibeas. Sacris enim d. n. Honorii augustissimi principis litteris ad officium magnifici consulis euocatus occasionem dabit, qua et ipsius meritum iudicio tuo pateat et tua in eum clarescat adfectio. Interea partes parentis meus interuentus exequitur nec in dubium uenit quid habeat ponderis pignorum commendatio apud eum qui suos diligit. Haec autem summa est desiderii mei ut in animo tuo reperiat amorem meo similem. Vale.

XCVI. SYMMACHVS LONGINIANO

[1] In fauorem me Dynami cohortaris, cuius tibi amore non cesserim. Est enim uir artium bonarum cultus ornatu. Libens itaque in tuam concedo sententiam dignumque esse praedico, qui nostro ordini copuletur; sed adicienda est ei praerogatiua militiae, ut beneficio allectionis utatur. [2] His quippe tantum munia relaxari diualia statuta uoluerunt, quos honor castrensis inluminat. Si igitur et hoc insigne detuleris, quod annonarum et euectionum cumulet adiectio, prono cursu in consulares legetur. Quare in tua manu est et illius meritum et meum studium supplementis talibus adiuuare.

[3] Interea nimis miror quod in uiro inlustri Flauiano domino et filio meo nec gradum honoris nec ius amicitiae cogitasti. Nam cum praestans auctoritas tua uinarii tituli debita flagitaret, usque ad officii multa condempnationem progressa est. Patienter admitte neque praefecturam neque amantissimum tui uirum tali contumelia debuisse perstringi. Quaeso igitur ut, tantum ei posthac deferre digneris, quantum tibi inuicem conuenit exhiberi. Ego certe amborum parens nihil a te patior stridoris emergere, quin immo officiis religionis crescere inter uos causas mutui amoris exopto. Vale.

XCVII. SYMMACHVS LONGINIANO

[1] Cepi ex litteris tuis gaudium, postquam familiares meos ad Hispaniam commeantes adiutos epistulari commendatione docuisti. Quare acceptam gratiam et mente contineo et ore contestor. Facit autem uerecundia tua ut de hoc parcius loquar: adfectum enim, non uerba desideras. Vale.

XCVIII. SYMMACHVS LONGINIANO

[1] Iamdudum desiderabam litteras tuas: nunc inmodica animi gratulatione suscepi. Debita igitur reuerentia et amore respondens adicio postulatum, ut in reliquum frequentare digneris munus optabile quod sponte tribuisti. Sed in hac postulatione non opus est conmorari. Neque enim petitio mea debet elicere quod tua promittit humanitas. Vale.

XCIX. SYMMACHVS LONGINIANO

[1] Cultum amicitiae libenter exerceo. Video enim mihi a te talionem curae parilis non negari; magnus autem diligentiae incentor est amor tuus. Quare beneficii loco exprobrare non possum quod ex debito officio defero. Ipse enim tibi auctor es officiorum meorum quae scribendi adsiduitate sollicitas. Vale.

C. SYMMACHVS LONGINIANO

[1] Sentio, quid mihi adfectionis inuicem deferre digneris, sed uehementer admiror quod dominum <et> filium meum Flauianum qui te parili amore conplectitur erga amicitiam tuam esse inparem suspiceris. Si igitur aliquid in adsertione mea putas esse grauitatis, te oro ut huiusmodi persuasionem me adsertore deponas et exclusis aliquorum susurris constantiam serues sanctis moribus tuis et amicitiae congruentem. Certe si quid in notitiam tuam aemulus sermo peruexit, mecum, quaeso, participes, ut amaritudo quae ex aliorum insimulatione concepta est fidis purgationibus diluatur. Vale.

CI. SYMMACHVS LONGINIANO

[1] Sancto Eusebio arbitror pro summa commendatione sufficere quod eum mihi profiteor adprobatum et ideo uerbis pluribus elaborare non debeo, ut ei tuam conciliem uoluntatem. Praesumptum quippe teneo his qui mihi fida obsequia detulerunt fauorem tuum minime defuturum. Nos ex sententia ualemus, libenter habituri si ipse sospitatis tuae litteras non negaris. Vale.