VI. SYMMACHVS PATRI

[1] Solent inpatientes dilationis esse, qui sperant in se aliquid muneris conferendum; hoc uero a uobis recens ortum uidemus, ut suarum rerum munifici moram non ferant largiendi. Nunc nuper ad uos praedium lege uenit, cuius me iure donastis. Cucurrit quaestus uester in meum commodum et meliore uoto fortunam estis imitati. Nam quod ex propinquae bonis cum maestitia sumpseratis, cum laetitia tradidistis. [2] Quid quod hanc liberalitatem cumulastis amplissimo testimonio? Cuius ego honestamentum praeopto muneribus, nam qui opibus inlaudatus iuuatur, necessarium magis donum quam iustum praemium uidetur adipisci. Ago igitur iudicio uestro atque habeo gratias, quantae sunt maximae, quod mihi honorem utrumque fecistis et deos precor, ut datis in commune omnes longum fruamur sintque ex nobis quibus Ostiense praedium nostro iudicio, uestro tradatur exemplo. Vale.