XLV. SYMMACHVS NEOTERIO

[1] Facis, ut decet, quod otium meum scriptorum assiduitate solaris. Siquidem ex tuo amore coniectas, iucundum mihi esse munus quod ex tuo sanctissimo ac luculento ore proficiscitur. Refero igitur uicem magis ad testimonium gratiae quam ad aequiparandum officium quo me agnosco deuinctum. Sed hoc ipso arbitror digniorem me esse conloquio crebriore, quod hanc palmam tibi reddo quasi uictus fenore litterarum. Vale.