AD HIEROPHANTEM

I. SYMMACHVS HIEROPHANTI

[1] Recte ualeo. Hoc enim scribendi debet esse principium quod maxime expetunt uota lecturi. Aeque tibi suppetere optatum uigorem nimis gaudeo, nam me tali indicio nuper hilarasti. Illud quoque in summa pono gratia, quod te nostri diligentissimum familiaris stili frequens usus ostendit; cui rei laudem referre consilium est, ut hoc inuitamento memoris animi ad perseuerantiam prouoceris. Vale.

II. SYMMACHVS HIEROPHANTI

[1] Opulento me adficis bono, quotiens amicitiam nostram salutis tuae indicio muneraris. Deos igitur conprecor ut te pro tanta in nos religione fortunent. Vicissitudini autem litterariae parem diligentiam libenter inpendo, ut ad officia promptius inciteris, cum uideas apud memorem scriptorum gratiam non perire. Vale.

III. SYMMACHVS HIEROPHANTI

[1] Scriptum mihi tuum Probatius nuper exhibuit atque ex eo mihi plurimum gratulationis accessit, quod tibi pro uoto omnia superesse cognoui. Id ut saepe facias, monere non debeo, cum spontanea officia stimulo exhortationis non oporteat incitari. Vale.