LXVI. SYMMACHVS EVSIGNIO

[1] Videro, quid iustitia temporum, quid causae nostrae bonitas, quid cura tua, si tamen tibi cordi sum, possit efficere. Ego in fratre meo Eusebio c. u. uotum seruatae circa nos moderationis amplector eiusque probitatem mente colo, sermone commendo. Et licet ille boni propositi praemium non requirat, nos tamen ei honestam uicem de tua amicitia optamus exsoluere. Feceris rem tam meae uoluntati acceptam quam tuis moribus consentaneam, si aduertat uir prudentissimus, quidquid mihi tribuit, id se omnium bonorum gratiae detulisse. Vale.