IN COMMVNE FRATRIBVS MINERVIO, PROTADIO ET FLORENTINO

LVI. SYMMACHVS MINERVIO, PROTADIO ET FLORENTINO

[1] Et uestra concordia et mea per hos dies inbecillitas facit, ut uos unius paginae salutatione coniungam. Erit hoc aut probabile pro consortio uestri amoris aut ignoscendum pro statu mei temporis. Aestimabitis autem uirium nostrarum fatigationem, cum uos in subscriptione istius epistulae precaria manus mouerit. Ad hoc filii nostri Nemesii pia ad larem patremque properatio magis contestationem de me sollemnis officii quam satisfactionem desiderauit. [2] Res postulat, ut salute praefata florentissimae indoli eius testimonium feram, sed uereor ne ostentare operam meam uidear. Quae plus iuueni bonarum artium contulisset, nisi fraternus casus fregisset cursum duorum. Hoc tamen sincerissima fide dixerim minutam quidem de altero parentis eius felicitatem, sed posse istum suorum gaudio pro utroque sufficere. Vale.

LVII. SYMMACHVS MINERVIO, PROTADIO ET FLORENTINO

[1] Relegite uiam dissimulati hactenus moris me officiorum familiarium praesule qui prior rupi commune delictum. Nec pro numero uestro epistulas peto, quamuis hanc uicissitudinem mihi singulorum amor debeat. Magnae indulgentiae res est, ut fenus quod uobis solus exhibeo, alterna remuneratione soluatis. Vale.