AD EVTROPIVM

XLVI. SYMMACHVS EVTROPIO

[1] Ex sententia mihi cupita succedunt, si quando perfrui datur salutis tuae cognitione adloquii munere. Hoc ego liquere apud te satis habeo compertum. Quid enim mihi amoris inpenderes, si de me incertus esses? Atque utinam scripta haec tua, quam sunt honoris plena, tam crebra sint. Grauis est enim sitis rerum bonarum, cui sola fruendi adsiduitas medicinam facit. Ergo indulgentius abutere munificentia scriptionum. Nam quo plus est in litteris tuis, quod gaudeam, hoc magis superest, quod requiram. Vale.

XLVII. SYMMACHVS EVTROPIO

[1] Noxae uacuus otiare et liberis remissus inuigila, quando ita uoluenda attulit dies, ut d. n. Gratiani fortissima simul ac felicissima manu nutantia reip. pondera fulciantur. Videorne tibi πανηγυρικώτερον locutus, quam mos epistulae sinit? Sic se habet ratio, ut res maximae magnos hiatus oris requirant. Sed haec stilo exequenda tibi ante alios, cui pollet Minerua, concedimus; nos ad familiaria reuertamur. Diu a me bona ualetudo dissensit. Inhorruisti paululum scio. Pone sollicitudinem! Iam ualemus. Nunc refectione opus est, cuius mihi copia sermonis tui pabulo, si annueris istiusmodi operam, poterit prouenire. Vale.

XLVIII. SYMMACHVS EVTROPIO

[1] Superforanei laboris est commendare conspicuos, ut si in sole positis facem praeferas et accensu luminum claritudinem diei gestias adiuuare. Idcirco inpraesentiarum nihil moratus testis officium salutationi tuae stili operam dedicaui. Tu tamen Postumianum fratrem nostrum iuuenem de summatibus meo quoque nomine uelim diligas, ut intellegat istam ueluti omissionem laudis suae plus honoris habuisse. Vale.

XLIX. SYMMACHVS EVTROPIO

[1] In graui dono habeo, quod amicitiae meae uiros edecumatae honestatis adiungis. Facis hoc pro cetera erga me diligentia tua, nec umquam desistis operam, quod mihi ex usu accidat, consulendi. Quid si tibi etiam fratris mei Sabini nomine gratias agam? Qui a te in bonam partem creditus tantum praerogatiuae attulit, ut si foret omnibus iam probatus. Dignus plane talis uiri testimonio, quod cum illi ad commendationem sui tribueris, existimaris hoc aliis quibus commendatus est praestitisse. Vale.

L. SYMMACHVS EVTROPIO

[1] Dum tu Roma comitatum repetis, ego me in secessu anteurbano adserui lectioni. Diu quippe ab hoc negotio cura obstrepente desedimus. Nunc ubi tu abes pars antiqua amicorum meorum, uicem sermonis tui ueterum scripta funguntur. Haut olim tamen urbem rure mutaueram, ut aestas mihi Praenestino algido frangeretur, et interuentus familiaris negotii rupit otium meum. Ergo iam uiam lego depositis quae legebam. Si quid praeterea scitu opus est, meus Palladius indicabit, quem ego non minus doleo abductum a iuuentute Romana, quam gratulor in spem sui honoris accitum. Vale.

LI. SYMMACHVS EVTROPIO

[1] Ago quidem studio tuo uberes gratias, quod mihi familiaritatem probatissimi cuiusque concilias. Sed frater meus Hyperechius iamdudum institutione Romanus est. Cur igitur mihi bona nostra commendas? Cedo alios usu incognitos emendatione consimiles! Si tamen raritas uirtutum admiserit ut unum aut alterum aeque edecumatae honestatis inuenias. Illos ego amicos beneficio tuo adquisitos putabo, quos nescio; at istum mihi reddidisti potius quam dedisti. Vale.

LII. SYMMACHVS EVTROPIO

[1] Mediolani interim dego ad obsequia auspicii consularis d. n. Valentiniani euocatus ac cito, quam mihi fors dedit, exercendi circa te stili copiam libenter, ut honor amicitiae postulabat, amplexus salutem tibi defero. Quam, si bene contemplor familiarium religionem, frequenti usu uicissitudinis repensabis. Vale.

LIII. SYMMACHVS EVTROPIO

[1] Ausonianus u. c. admirator tuus, scripto a suis ex Asia nuper adlato, mutilari agros suos qui tibi coniunguntur accepit. Eam rem cum mihi amicitiae nostrae gnarus familiariter indicasset, principio suasi ne ad fidem tanti mendacii hominum suorum leuitate traheretur; dehinc poscenti litteras officii huius operam non negaui sciens mutuae diligentiae conuenire, cum inter nos, quae ad integritatem famae nostrae attinent, conferamus. Quaeso igitur ut in bonam partem, quae a me scribuntur, accipias, et aut fallaciam temerati iuris alieni celeriter expurges, aut si quid te ignorante turbatum est, iubeas reformari. Vale.