XLI. SYMMACHVS HILARIO

[1] Mentis tuae est pia et iusta mandare. Quod ideo praeloquor, ut et implesse me noueris, quae pro filio Baebiani uiri clarissimi iusseras, et probasse. Superuacua igitur fuit postulatio litterarum tuarum; moneri enim me de hoc oportuit non rogari. Quid quod etiam mihi cum illo summa familiaritas fuit? Vnde factum est, ut aequitati petitionis fauor amicitiae iungeretur. Quid multa? Venient in manus tuas commentaria curiae nostrae super eius absolutione confecta, quae indicent tuae uoluntati et Baebiani reuerentiae delatam cupitorum celeritatem. Sat huius operae. Peto litteras crebriores quarum tibi pro facundiae tuae opibus facilis liberalitas erit, mihi pro cultu mutuo pretiosa perceptio. Vale.