XXI. SYMMACHVS GREGORIO

[1] Vellem te legato uti apud optimum consulem purgandae atque excusandae absentiae meae, si scirem quod tu mihi in ea re primus ignosceres. Nam cum amorem uestrum cogito, uereor ne ut me aeque ambo diligitis, ita similiter arguatis. Quis igitur mihi huius causae defensor adhibendus est? Fortuna scilicet mea cuius ut misera ita iusta purgatio est. Neque enim fas sinit laeta officia obire lugentes. Fortasse etiam uestram hilaritatem mea tristitudo contraheret; siquidem semper fieri amat, ut habitum mentis de amicorum ore ducamus. Quare ignosce, quod desumus, et apud egregium uirum consulem faue absentiae meae. Cuius honore gloriari nostrum est, auspiciis interesse felicium. Vale.