AD GREGORIVM

XVII. SYMMACHVS GREGORIO

[1] Habeo expostulandi tecum probabiles causas, quandoquidem pontificio litterati honoris auctus nullum mihi indicium communis gaudii praestitisti. Sed nolo primas litteras meas felle obiurgationis imbuere, ne animum tuum contrahant amara sermonum. Quare decedo querimoniis et tecum hanc ueniam sic paciscor, ut in reliquum pensi habeas amicitiae diligentiam. [2] Sit inter nos frequens honesti usus officii, sint adsiduae scriptorum familiarium uices. Quippe tacita concordia instar odiorum est. Ideo litteras adfabra rerum uel natura uel industria peperit, ut numquam muta esset adfectio, et si quando absumus, linguae ut operam fungerentur signa uerborum. Haec in praesentia satis dicta sunt; opto deinceps materiam mihi ad respondendum dari gratia muneris tui non dolore fastidii. Vale.

XVIII. SYMMACHVS GREGORIO

[1] Abundas quidem naturae bonis et ingenii facultatibus, sed continui silentii culpam tibi quoque purgare difficile est. Quid enim uel ex uero uel ex commenticio dici potest? Itinera me, inquies, longa tenuerunt: sed saepe cessatum et aliquando peruentum est; uigilem operam publicis rebus inpendo: sed uicibus otii negotium omne distinguitur. Restat, quod minime uolo, ut fatearis amicitiae neglegentiam. [2] Nam officia si plerumque deseras, occupatio est, si semper, obliuio. Irasci me putas? Hoc si fieri posset, facerem. Inludis ergo patientiae meae? Atqui intellegas aequum animum maiore pretio munerandum. Indignius laeditur quem religio non permittit offendi. Et certe interfuit sollicitudinis tuae exerere aliquid uerborum familiarium, cum mihi de scriniis tuis profecta delegaretur oratio. De qua te interim suspensum tenebo tum demum tibi iudicii publici facturus indicium, cum exoraueris, cum merueris, et quia tanti litteras tuas duco, cum scripseris. Vale.

XIX. SYMMACHVS GREGORIO

[1] Diuturnitatem silentii aliquando rupisti, sed mehercule frequentibus inpulsus officiis; ego tamen non minore adficior gratulatione, quam si litteras sponte tribuisses. Germani mei uicaria potestate gaudeo, tamquam mihi decus honoris accesserit. Vestro quoque in eum fauore delector, tamquam aliquid ipse praestiterit. Cum quo inlustrem uirum Syagrium fides certa est operam bonae frugis adnisum. Quod eo ad te scribendum putaui, ut gratiam nostram adsertor sedulus exsequaris. Vale.

XX. SYMMACHVS GREGORIO

[1] Elegisti materiam proniorem. Adcommodatior est enim querellae oratio humana quam gratiae. Qua causa factum puto, ut me taciturnitatis incesseris, cum perpetem curam dandae et reddendae salutis adnitar. Quod quidem me libente fecisti. Nam qui alteri culpae ducit officii neglegentiam, pollicetur de se operam promptiorem. Expostulatio igitur tua instar est sponsionis. Non meditabor noua uerba, non excogitabo sententias: si peccatum silendo contraxeris, tuis tantum litteris argueris. Vale.

XXI. SYMMACHVS GREGORIO

[1] Vellem te legato uti apud optimum consulem purgandae atque excusandae absentiae meae, si scirem quod tu mihi in ea re primus ignosceres. Nam cum amorem uestrum cogito, uereor ne ut me aeque ambo diligitis, ita similiter arguatis. Quis igitur mihi huius causae defensor adhibendus est? Fortuna scilicet mea cuius ut misera ita iusta purgatio est. Neque enim fas sinit laeta officia obire lugentes. Fortasse etiam uestram hilaritatem mea tristitudo contraheret; siquidem semper fieri amat, ut habitum mentis de amicorum ore ducamus. Quare ignosce, quod desumus, et apud egregium uirum consulem faue absentiae meae. Cuius honore gloriari nostrum est, auspiciis interesse felicium. Vale.

XXII. SYMMACHVS GREGORIO

[1] Tantum tibi suppetit uber eloquii, ut prioris silentii ueniam cum praesentis facundiae laude merearis. Quae enim pars litterarum tuarum uel inuentionum prudentia caruit uel nouitate sensuum uel antiquitate uerborum? Cum igitur tibi supellex larga non desit, innitere, quaeso te [ut non minus religione quam oratione probatus habearis], ut sicuti oratione mirabilis es, ita religione lauderis. Faciet hoc crebritas epistularum tuarum, quae non solum tibi parabit gratiam, uerum etiam me faciet promptiorem. Vale.