V. SYMMACHVS IVLIANO

[1] Aiunt qui callent rhetoricam disciplinam, nihil esse controuersiae, ubi eadem partium iura sunt. Imaginem propositae rei postulas? Mitto decantatas meditationum iudicialium fictiones et inania simulacra causarum: uel haec nostri silentii diuturnitas materiae talis exemplum est. Obicies mihi dissimulati officii neglegentiam: in te haec refertur oratio. [2] Ergo quia pares sumus, dulce conludium est, ut cum altero neuter expostulet. Veniam cum dederis, impetrasti. Sed cur aequis tecum condicionibus ago? Iam melior mea causa est, qui prior emendo utriusque delictum? Videro quae tua futura sit in referendo sermone curatio. Ego in uiam reduxi amicitiae nostrae fortuitum stuporem, neque ex ea re adfecto mihi gratiam. Satis mihi laudis est inuidiam silentii diluisse. Vale.