XCI. SYMMACHVS FLAVIANO FRATRI

[1] Quotiens parentum beneficiis obligamur, necesse est ad heredes nexum debiti pertinere. Ad filium meum Senatorem praeclarum atque ornatissimum uirum pertinet praefata generalitas; cuius pater, omnibus rebus inlustris et mihi eximia ueneratione recolendus, plurimum domui meae honorificentiae et religionis exhibuit. Cuius ego deuinctus officiis, filio opto persoluere quod de parente contraxi. Sola autem me potest magnificentia tua contractu gratiae liberare, si posteritatem eius adiuuerit, praecipue in his rebus quae iustitiae patrocinio fulciuntur.

[2] Siquidem queritur agros suos contra iudicatum uestrum magna parte mutilari. Graue hoc et inpetibile posset uideri, nisi etiam consensus partium frustrationibus luderetur. Minus est enim alienam sententiam spernere quam a propria discrepare. Est igitur in manu tua in tam absoluto et probabili petitionis genere seruatis legibus et aequitatis intuitu aliquid etiam meae deferre personae, cuius interuentum fastidio longae litis, non diffidentia negotii postulauit. Vale.