LXVI. SYMMACHVS FLAVIANO FRATRI

[1] Si amicitiae semper ratio deposcit ut mutua negotia alternis iuuemus officiis, quanto inpensior utilitatibus propinquorum cura debetur, quorum nobis bona et aduersa communia sunt! Quid quod saepe causae bonitas cohortatur ut quod debemus generi, tribuamus promptius aequitati? [2] Quae me non minus pro Illo quam necessitudo commouit, ut ipse etiam conperto ex relatione Victoris spectabilis uiri negotio iudicabis. Nam quo res notior fieret, publicae epistulae malui exempla sociare, ne quid fiducia dicere per gratiam iudicarer. Nunc, si tibi uoluntas mea cordi est, praesta huic quaestioni maturam securitatem, quam pro iustitia etiam me silente deferres. Vale.