XXXV. SYMMACHVS FLAVIANO FRATRI

[1] Ego quoque in scribendo formam uetustatis amplector nimisque miror quod mihi librarii error obrepserit, qui solitus epistulis meis nomina sola praeponere, usum simplicem nouella adiectione mutauit. Sed id casu potius quam consulto factum liquebit, si recorderis nunquam superiores litteras meas istiusmodi titulo sorduisse.

Et tamen utcumque ista res accidit, gratulor noui aliquid oblatum, quod me ab solito respondendi genere uindicaret. [2] Quousque enim dandae ac reddendae salutationis uerba blaterabimus, cum alia stilo materia non suppetat? At olim parentes etiam patriae negotia, quae nunc angusta uel nulla sunt, in familiares paginas conferebant. Id quia uersis ad otium rebus omisimus, captanda sunt nobis plerumque intemptata scribendi semina, quae fastidium tergeant generalium litterarum. Iuuit igitur me culpa quam dilui, et si non fallor, tibi quoque uiam dedit inusitata referendi. Vale.