XVIII. SYMMACHVS FLAVIANO FRATRI

[1] Ita uotis in te meis felix euentus adrideat, ut ego grauiter fero fratrem Hephaestionem per te mihi cognitum, per se probatum, nescio quid amaritudinis incidisse. Et quia uirtutum tuarum contemplatio facit ut illius fortunae adplicem quod apud te minore momento est, ad preces uersus, ut tibi respondeas famamque cogites rogo.

[2] Praesta hoc contubernio, praesta iudicio tuo, ut tibi non desit patientia, si illi modus defuit. Nolo uidearis despectu amici satisfacere cuidam nuper Romam regresso, cuius apud nos querella auxit gloriam tuam. Certe Eusebius, medicorum potissimus, obsequio tuo a me traditus et ad leniendas opportunus offensas, iam poterit amara condire; de cuius facetiis duo spondeo, nec Hephaestioni temperamentum, nec tibi defuturum esse solacium. Vale.