20
[1] Nos quidem certe, o perpetui parentes et domini generis humani, hoc a dis immortalibus omni votorum nuncupatione deposcimus, ut liberi nepotesque nostri et si qua omnibus saeculis erit duratura progenies, cum vobis tum etiam his quos educatis atque educabitis dedicentur. Quid enim melius posteris nostris optare possumus quam quo fruimur ipsi? [2] Tenet uno pacis amplexu Romana res publica quidquid variis temporum vicibus fuit aliquando Romanum, et illa quae saepe veluti nimia mole diffluxerat magnitudo tandem solido cohaesit imperio. [3] Nihil ex omni terrarum caelique regione non aut metu quietum est aut armis domitum aut pietate devinctum. Et ex aliis quidem partibus aliqua restant, quae, si voluntas vel ratio rerum desiderent, possitis adquirere; ultra Oceanum vero quid erat praeter Britanniam? [4] Quae a vobis ita recuperata est ut illae quoque nationes terminis eiusdem insulae cohaerentes vestris nutibus obsequantur. [5] Nulla progrediendi causa superest nisi si, quod Natura vetuit, fines ipsius quaerantur Oceani. Omnia, inquam, invictissimi principes, vestra sunt quae digna sunt vobis, et inde est quod consulere singulis aequaliter licet, cum universa teneatis.