12

[1] Nam primum omnium in hoc ego maximos censeo fructus praemiorum, ut digni quibus tribuantur habeamur; siquidem ipse usus pecuniae bonis malisve artibus partae promiscuus et vilis est, honestis vero rationibus posse adquirere summum, etiamsi quaestum remiseris, lucrum est. [2] Neque enim Syrus mercator aut Deliacus aut Indicus ad uberrima ista compendia laudis adspirat, sed rarae atque inter paucissimos opes sunt contentae meritis conscientiae. Quippe hoc ipso praemii gloria continetur, ne id cupiditate quaerendi adfectasse videamur. Quod hoc uno adsequi possumus, si pro accepto ducamus oblatum, ut industriae sit ad sumendi copiam pervenire potuisse, continentiae praeterisse.