27

[1] Et quoniam me ad Vrbis commemorationem fors quaedam intulit, non rerum ordo deduxit, neque revocari inde orationem fas est quo iamdudum contenta veniebat, praetereo te, Aquileia, te, Mutina, ceterasque regiones quibus propter insecutas incredibilium bonorum commoditates gratissima fuit ipsius oppugnationis iniuria. [2] Senserunt enim translatis ad fortissimum principem fortunarum suarum gubernaculis quam facile omnia ad salubrem cursum redirent, quae ita deferebantur ut mox aut malorum omnium scopulis inliderentur aut miseriarum vadis adhaerescerent. [3] Praetereo, inquam, et haec et alia complura quorum est et singillatim onerosa moles et omnium simul acervus onerosior. [4] Nam quae diducta ferre nequeas, his congregatis subire spei importunioris est quam fiduciae promptioris. [5] Recuperata igitur Italia hic primus fuit liberandae Vrbis gradus et ad victoriam facilis ascensus, quod illum semper exedendae Vrbis visceribus inhaerentem ex adsuetis latebris vis divinitatis excussit. [6] In quo quidem tantum momenti fuit ad perficiendae rei facilitatem, ut non tam gloriandum sit virtuti tuae, praestantissime imperator, quod eum viceris quam gratulandum felicitati quod ad pugnam potueris evocare.